Ontdek de Strabrechtse Heide #Vivianneneemtjemee
Op zondagmiddag gingen mijn ouders vroeger wandelen in het buitengebied van Mierlo. Mijn moeder wees mij en mijn broer en zus op de schoonheid van de natuur. ‘Hoor je het gezoem van de bijen? Kijk eens naar de mooie paarse kleur van de heide!’ Ik kon diep onder de indruk zijn van een klein, blauw vlindertje of een mooie bloem. Al in mijn jeugd had ik iets met de natuur. Ik deed niets liever dan buiten spelen.
Ik neem je mee naar de Strabrechtse Heide: een gebied van ongeveer 1500 hectare groot, grotendeels in beheer van Staatsbosbeheer. Het najaar vind ik zelf een mooie tijd om de Strabrechtse Heide te bezoeken. In augustus kleurde de heide nog paars. In september zorgt het pijpenstrootje, een siergras met gele aren die sierlijk in de wind bewegen, voor een gouden gloed over de heide. Ik denk dat je net als ik erg van die kleurenpracht zult genieten. En al geeft een strak blauwe lucht goed weer aan, de herfstige wolkenluchten zijn haast nog mooier
Start
Laten we beginnen met onze tocht aan de Aardborstweg 19 in Mierlo. Daar is De Strabrechtse Hoeve gevestigd, een mooie uitvalsbasis van ons avontuur.
De hoeve heeft zowel aan de voorzijde als aan de achterzijde een prachtig terras. Bijzondere fotowanden en verrassende doorkijkjes met uitzicht op de paardenweide en boomgaard maken het plaatje compleet. Het is er ook nog eens lekker eten, want eigenaar Peter-Paul van Meerwijk werkt samen met lokale bedrijven en streekpartners. Kortom, een ideale plek om na een lunch, lekkere kop thee of cappuccino, te starten aan een fiets- of wandeltocht.
Gevoel van rust en ruimte
Weet je waaraan de Strabrechtse Heide haar naam ontleent? Aan het gehucht Strabrecht onder Heeze. ‘Stra’ betekent ontginning aan de weg en ‘Brecht’ betekent ‘open plek in het bos’. Laten we eens om ons heen kijken. Als je midden op de hei staat, waan je je in een andere wereld. Je kijkt er zó weids weg. Het enige wat je nog aan bebouwing ziet, is het bovenste topje van de televisietoren.
Op de droge plaatsen staat struikhei en jeneverbes. Op de natte plaatsen dophei, pijpenstrootje, gagel en klokjesgentiaan. En water is er genoeg, want de Strabrechtse Heide telt ook een groot aantal vennen. De meeste zijn ooit door uitwaaiing ontstaan. Het grootste ven is het Beuven, belangrijk voor zowel flora als fauna. Dit natuurgebied staat bekend als bijzonder vogelrijk. Ook de driedoornige- en tiendoornige stekelbaars komt in de vennen voor. Probeer er maar eens een met een schepnetje te vangen. Het water is trouwens ook een paradijsje voor libellen en juffers, en in de poelen en vennen leven ook aardig wat amfibieënsoorten, waaronder enkele bijzondere zoals de heikikker en de poelkikker.
Schapen zijn onmisbaar voor de heide
Wie weet komen we vandaag de schaapherder tegen. Hij bezoekt namelijk regelmatig met zijn kudde de heide. Arme zandboeren lieten vroeger al hun schapen grazen op de woeste gronden. ‘s Nachts stonden de schapen op stal. Daar werd de kostbare mest verzameld en naar de schrale akkers gebracht. De schapen zijn weer terug in het landschap, ditmaal als natuurbeheerders. De grazers eten behalve gras ook de opslag van struiken en bomen. Zo zorgen zij ervoor dat de heide geen bos wordt.
Verrekijker bij de hand
Heb je je verrekijker bij de hand? Want voor vogelaars is Mierloos buitengebied een ideaal stukje natuur. De nachtzwaluw is met enkele tientallen broedpaartjes aanwezig, dankzij de structuurrijke heide met enige bosopslag. Ook de roerdomp, de blauwborst, het woudaapje en de tapuit worden steeds vaker op de Strabrechtse Heide gespot. Tijdens de trek overnachten af en toe zelfs kraanvogels in dit gebied! Best bijzonder, toch?
De Strabrechtse Heide is een oase van natuurlijke rijkdom. Wij Mierlonaren zijn dan ook trots zijn op dit uniek stukje gevarieerd natuurgebied. Ik hoop dat jij en gezin in de herfst, maar ook in de andere seizoenen, van de heide genieten. Beleef de natuur, of zoals de leden van het Mierlose IVN zeggen: groen doet goed!